Μπορώ να πω ότι η φράση ''Είμαι φαν του ποδοσφαίρου'' δεν θα μπορούσε να είχε ειπωθεί ποτέ από εμένα.Συνήθως όταν ακούω τη λέξη ''μπάλα'' , σκέφτομαι ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές, ανούσια και στημένα παιχνίδια και φανατικούς οπαδούς.Παρ'όλα αυτά , κάθισα υπομονετικά και παρακολούθησα ,μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, τον αγώνα της Εθνικής μας με την Ακτή Ελεφαντοστού.
Στην αρχή , ήμουν πεπεισμένη πως η Ελλάδα ήταν πιο αδύναμη από τον αντίπαλό της.Από τα πρώτα κιόλας λεπτά , η αγωνία όλων των Ελλήνων είχε κορυφωθεί.Χιλιάδες μάτια ήταν συγκεντρωμένα πάνω στους παίκτες της Εθνικής. Χιλιάδες φωνές του έδιναν συμβουλές , παρ όλο που δεν θα τις ακούσουν ποτέ. Χιλιάδες αυτιά περίμεναν ανυπόμονα τη θρυλική φράση ''Γκοολ!'' από τον σχολιαστή.
Κι όμως! Μέσα σε μία στιγμή αλλάξανε τα πάντα. Μετά από μία ''χαλαρή'' πάσα , η Ελλάδα ενωμένη κατάφερε να βάλει στα δίχτυα το πρώτο της ''Γκοολ!''. Ξαφνικά οι πανηγυρισμοί εντός και εκτός γηπέδου άρχισαν να κατακλύζουν τους Ελληνες όλης της υφηλίου! Η συγκίνηση, η χαρά και ο ενθουσιασμός όλων των Ελλήνων ήταν απερίγραπτη.
Σίγουροι πλέον για τον εαυτό τους, οι παίκτες της Εθνικής προσπάθησαν για αρκετό χρόνο να διατηρήσουν το σκορ που με τόσο κόπο είχαν κατακτήσει. Βέβαια, μετά από την ισοφάριση της Ακτής Ελεφαντοστού, όλες οι ελπίδες για την πρόκριση είχαν χαθεί. Νιώθοντας ηττημένη, ολόκληρη η Ελλάδα ''έδινε'' κουράγιο στην ομάδα , προκειμένου να συμβεί ένα ''θαύμα'' και να αντικρίσει το ''2-1'' στις οθόνες.
Η ώρα περνούσε γρήγορα και ο χρόνος δεν μας βοηθούσε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Κι όμως όλοι οι θεατές στηριζόμαστε σε αυτήν την ελάχιστη και ασήμαντη παράταση των 4 λεπτών. Ώσπου ήρθε η τεράστια ευκαιρία να κερδίσουμε , μέσα από το πέναλτι που χωρίς δεύτερη σκέψη, εκτέλεσε ο Σαμαράς. Και ναι! Η μπάλα ''έσκισε'' τα δίχτυα , ένα ακριβώς λεπτό απ'το πρώτο γκολ. Μικροί και μεγάλοι Ελληνες ούρλιαζαν με αμέτρητη χαρά σε όλον τον κόσμο, γιατί η Ελλάδα είχε καταφέρει επιτέλους να περάσει , με την αξία της, στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου!!!
Ομολογώ πως κάνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει , ένιωσα τόση αγωνία όση μπορεί να ένιωσαν οι πιο φανατικοί οπαδοί. Μπορεί να υποτιμούσα το ποδόσφαιρο ως άθλημα, αλλά ΑΥΤΟΣ ο αγώνας ήταν το αληθινό ποδόσφαιρο...
Από εμένα.....ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!
Στην αρχή , ήμουν πεπεισμένη πως η Ελλάδα ήταν πιο αδύναμη από τον αντίπαλό της.Από τα πρώτα κιόλας λεπτά , η αγωνία όλων των Ελλήνων είχε κορυφωθεί.Χιλιάδες μάτια ήταν συγκεντρωμένα πάνω στους παίκτες της Εθνικής. Χιλιάδες φωνές του έδιναν συμβουλές , παρ όλο που δεν θα τις ακούσουν ποτέ. Χιλιάδες αυτιά περίμεναν ανυπόμονα τη θρυλική φράση ''Γκοολ!'' από τον σχολιαστή.
Κι όμως! Μέσα σε μία στιγμή αλλάξανε τα πάντα. Μετά από μία ''χαλαρή'' πάσα , η Ελλάδα ενωμένη κατάφερε να βάλει στα δίχτυα το πρώτο της ''Γκοολ!''. Ξαφνικά οι πανηγυρισμοί εντός και εκτός γηπέδου άρχισαν να κατακλύζουν τους Ελληνες όλης της υφηλίου! Η συγκίνηση, η χαρά και ο ενθουσιασμός όλων των Ελλήνων ήταν απερίγραπτη.
Σίγουροι πλέον για τον εαυτό τους, οι παίκτες της Εθνικής προσπάθησαν για αρκετό χρόνο να διατηρήσουν το σκορ που με τόσο κόπο είχαν κατακτήσει. Βέβαια, μετά από την ισοφάριση της Ακτής Ελεφαντοστού, όλες οι ελπίδες για την πρόκριση είχαν χαθεί. Νιώθοντας ηττημένη, ολόκληρη η Ελλάδα ''έδινε'' κουράγιο στην ομάδα , προκειμένου να συμβεί ένα ''θαύμα'' και να αντικρίσει το ''2-1'' στις οθόνες.
Η ώρα περνούσε γρήγορα και ο χρόνος δεν μας βοηθούσε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Κι όμως όλοι οι θεατές στηριζόμαστε σε αυτήν την ελάχιστη και ασήμαντη παράταση των 4 λεπτών. Ώσπου ήρθε η τεράστια ευκαιρία να κερδίσουμε , μέσα από το πέναλτι που χωρίς δεύτερη σκέψη, εκτέλεσε ο Σαμαράς. Και ναι! Η μπάλα ''έσκισε'' τα δίχτυα , ένα ακριβώς λεπτό απ'το πρώτο γκολ. Μικροί και μεγάλοι Ελληνες ούρλιαζαν με αμέτρητη χαρά σε όλον τον κόσμο, γιατί η Ελλάδα είχε καταφέρει επιτέλους να περάσει , με την αξία της, στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου!!!
Ομολογώ πως κάνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει , ένιωσα τόση αγωνία όση μπορεί να ένιωσαν οι πιο φανατικοί οπαδοί. Μπορεί να υποτιμούσα το ποδόσφαιρο ως άθλημα, αλλά ΑΥΤΟΣ ο αγώνας ήταν το αληθινό ποδόσφαιρο...
Από εμένα.....ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου