Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ



Το πνεύμα των Χριστουγεννων είναι παντού , οι άνθρωποι έρχονται , φεύγουν , εύχονται και λένε τα Κάλαντα για να τιμήσουν τον Χριστό , την αγάπη και την θρησκεία. Τα Χριστούγεννα είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που αν και χριστιανικό όλες οι χώρες γιορτάζουν στο έπακρο. Τα social media και τα ΜΜΕ προωθούν εννοείται κάθε τέτοιου είδους ευκαιρία και δημιουργούν νέες τάσεις , τραγούδια , οργανώσεις  για να μην ξεφεύγει κάνεις από το "κλίμα". Είναι η περίοδος που επιβάλει το ψεύτικο χαμόγελο στα χείλη , την υποχρέωση να δείχνεις το καλό πρόσωπο. Είναι η περίοδος που όλοι επικαλούμαστε το θείον και το πνεύμα των Χριστουγεννων , μα το πνεύμα των Χριστουγεννων δεν χαρίζει την χαρά στον δυστυχισμένο , ούτε φέρνει την θεραπεία στον άρρωστο. 

 Αποτέλεσμα εικόνας για καταθλιψη των χριστουγεννων" 

Ενώ λοιπόν εγώ και εσύ απολαμβάνουμε τις γιορτές τα πράγματα είναι πολύ πιο σκοτεινά έξω. Τα Χριστούγεννα από μόνα τους δεν μας δίνουν την ευτυχία και πολλές φορές αυτή η υποχρεωτική ευθυμία φέρνει την μελαγχολία . Και ενώ βλέπουμε κάθε χρόνο τις Χριστουγεννιάτικες ταινίες που μας βεβαιώνουν για την επιρροή των εορτών τόσο καταλαβαίνουμε τις προσδοκίες και την μοναξιά που τελικά επιφέρει η όλη κατάσταση. Οι προσδοκίες αυτές δημιουργούν την εικόνα για το πως θα έπρεπε να είναι τα Χριστούγεννα και έτσι αγνοούμε ότι πίσω από αυτή την εορταστική μάσκα ο κόσμος παραμένει ίδιος Το μήνυμα της αγάπης , της ελπίδας το οποίο βλέπουμε παντού να υπάρχει μόνο αυτές τις συγκεκριμένες μέρες και πολλές φορές ούτε εκεί. Τα Χριστούγεννα πλέον επιβιώνουν μόνο χάρη στα έσοδα που προσφέρουν σε όλες τις μεγάλες διεθνείς εταιρίες , το marketing. Όχι το πραγματικό νόημα των γιορτών , όχι η αναθεώρηση της ζωής μας , όχι η ελπίδα για την αλλαγή της κατάστασης της κοινωνίας , το marketing. Η ατμόσφαιρα που μας επιβάλουν.
 Καλά μας Χριστούγεννα 



1 σχόλιο:

  1. Σωστές οι παρατηρήσεις σου. Δείκτης πολιτισμού σε κάθε εποχή παραμένει η υπερνίκηση του εγωισμού, η απαλλαγή από τον εγωκεντρισμό, το ενδιαφέρον για τα γενικά προβλήματα του κοινωνικού συνόλου. Ωστόσο, ο μονοδιάστατος προσανατολισμός στην ικανοποίηση των ατομικών αναγκών, η καχυποψία απέναντι στους άλλους και η αδιαφορία για τα γενικότερα προβλήματα οδηγούν στη μοναξιά, την αποξένωση, το βασανιστικό άγχος. Υπάρχει, άραγε, η απαιτούμενη ψυχική δύναμη για αντίσταση στο ρεύμα της εποχής και στη χάραξη νέας πορείας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Εφημερίδα των μαθητών του 2ου Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου θεσσαλονίκης