<< Η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις
τίποτε >>.
Όλα στη ζωή αποτελούν ένα ρίσκο. Υπάρχουν πιθανότητες μία ενέργεια να αποτύχει και να μη φέρει το αποτέλεσμα που θέλουμε. Αυτός που δεν ρισκάρει τίποτα, δεν μαθαίνει, δεν νιώθει, δεν αισθάνεται, δεν ωριμάζει, δεν αγαπά,… δεν ζει.
Ο άνθρωπος ζητά πάντα το καλύτερο, το καινούργιο και για να τα πετύχει πρέπει να ρισκάρει. Το άτομο, όμως, που αρνείται να ρισκάρει δεν κατακτά τίποτε και παραμένει ο ίδιος, προσκολλημένος σε αυτά που ήδη έχει. Αυτός που δεν ρισκάρει, πουλάει από μόνος του, την ίδια του την ελευθερία.
Όλα στη ζωή αποτελούν ένα ρίσκο. Υπάρχουν πιθανότητες μία ενέργεια να αποτύχει και να μη φέρει το αποτέλεσμα που θέλουμε. Αυτός που δεν ρισκάρει τίποτα, δεν μαθαίνει, δεν νιώθει, δεν αισθάνεται, δεν ωριμάζει, δεν αγαπά,… δεν ζει.
Ο άνθρωπος ζητά πάντα το καλύτερο, το καινούργιο και για να τα πετύχει πρέπει να ρισκάρει. Το άτομο, όμως, που αρνείται να ρισκάρει δεν κατακτά τίποτε και παραμένει ο ίδιος, προσκολλημένος σε αυτά που ήδη έχει. Αυτός που δεν ρισκάρει, πουλάει από μόνος του, την ίδια του την ελευθερία.
Η ελευθερία είναι αγαθό. Όταν την νιώθει κανείς
είναι εύκολο να την αναγνωρίσει, αλλά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με λόγια.
Είναι, βασικά, η δυνατότητα ενός ανθρώπου να είναι κτήμα του εαυτού του και να
μπορεί ανά πάσα στιγμή να πράξει και να πιστέψει ό,τι ο ίδιος θέλει, χωρίς να
σκέφτεται την αντίδραση και τις αντιστάσεις των άλλων. Είναι το να είσαι
σίγουρος ότι και αν κάνεις δεν θα σε βλάψει, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις
σου, την καταγωγή σου, την εμφάνιση ή την κοινωνική σου θέση. Όμως, φίλοι και
φίλες, η ελευθερία σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, δηλαδή με απλούστερα
λόγια, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, υπό τον όρο ότι αυτό που κάνεις δεν περιορίζει αυτό που θέλει να κάνει ο συνανθρωπός σου.
Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι. Πόσο βαρετή και μονότονη θα
ήταν, άραγε η καθημερινότητα μας αν ήμασταν όλοι ίδιοι; Κι εμείς, αντί να
είμαστε ευγνώμονες για το θείο δώρο της ετερότητας, κρίνουμε τους άλλους,
επειδή είναι κάτι που κατά τύχη δεν είμαστε. Οι άνθρωποι έχουν τόσο φτωχό νου
που βρίσκουν διαφορές ανάμεσα τους, στους ίδιους τους ανθρώπους, βρίσκουν
εμπόδια ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν γνωρίζουν ότι η ετερότητα είναι
χάρισμα και ότι ¨ πρέπει ¨ να είσαι διαφορετικός, εάν θέλεις να είσαι
αντικατάστατος. Κι εάν είσαι αρκετά τυχερός, ώστε να είσαι αντικατάστατος, μην
αλλάξεις…! Γιατί δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτε σε κανέναν, παρά να
αποδείξεις στον εαυτό σου ότι τον αποδέχεσαι…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου