Η γυναίκα στον αθλητισμό

Αυτό που σήμερα θεωρείται φυσικό προνόμιο, αφού πλέον η συμμετοχή της γυναίκας είναι δεδομένη και στα πλέον παραδοσιακά ανδρικά αγωνίσματα (ποδόσφαιρο, πάλη, άρση βαρών, άλμα επί κοντώ, τριπλούν κ.α.), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν ήταν πάντοτε έτσι.

Είναι γεγονός, ότι τα δύο φύλα είχαν άνιση μεταχείριση, σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής διαδρομής του ανθρωπίνου γένους. Στο παρελθόν, οι γυναίκες, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν συμμετείχαν στην πολιτική, στην οικονομία, τις επιστήμες, την τέχνη, τη λογοτεχνία. Το ίδιο ίσχυε και για τον αθλητισμό. Η πρόοδος των γυναικών στον τομέα αυτό ήταν αργή, αφού ο αθλητισμός υπήρξε πάντα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών. 

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να συμμετέχουν. Δεν μπορούσαν ούτε καν να εισέλθουν στους χώρους τέλεσης των αγώνων ή το στάδιο σαν απλοί θεατές.

  Ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι. Τότε, η Charlotte Cooper έγινε η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο στο τένις. Το άλλο μοναδικό άθλημα στο οποίο επετράπη η συμμετοχή γυναικών ήταν το γκολφ.

Η περίοδος από το 1976 έως το 1992 σηματοδότησε μία πρόοδο χωρίς προηγούμενο για το γυναικείο αθλητισμό. Η πρόοδος αυτή χαρακτηρίστηκε από μία μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ολυμπιακών αθλημάτων όπου συμμετέχουν γυναίκες.

Μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, η θέση των γυναικών στον αθλητισμό είχε σαφώς βελτιωθεί. Στην Ατλάντα, οι γυναίκες αθλήτριες έφταναν σε ποσοστό 40%. Ωστόσο, η συμμετοχή  από χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της Άπω Ανατολής και των ισλαμικών χωρών εξακολουθεί να είναι χαμηλή. 

Στο παρελθόν σίγουρα ο γυναικείος αθλητισμός δεν ήταν το ίδιο σημαντικός όσο σήμερα, και τα κορίτσια δεν ενθαρρύνονταν να ασχοληθούν με τα σπορ. Ο επαγγελματικός γυναικείος αθλητισμός δεν είχε κάλυψη από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση. Οι γυναίκες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν τακτικά μαθήματα φυσικής αγωγής και να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, καθώς μεγάλωναν. Πολλά αθλήματα δεν ήταν ανοιχτά στα κορίτσια.

   Έρευνες καταδεικνύουν ότι ο αθλητισμός έχει θετική επίδραση στην υγεία γυναικών και κοριτσιών, αφού μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως η οστεοπόρωση και οι καρδιοπάθειες. Διάσημες γυναίκες αθλήτριες του 20ου αιώνα συνέβαλαν στην αναβάθμιση του γυναικείου αθλητισμού σε υψηλότερα επίπεδα.

Δεν είχε γίνει συνείδηση στις κοινωνίες μας ότι, για να είναι κάποιος υγιής, έχει σημασία να αθλείται. Με τον καιρό, οι γυναίκες έγιναν πιο ενεργές στον αθλητισμό, λόγω και της αυξανόμενης συνειδητοποίησης της σημασίας της άσκησης για τη διατήρηση της υγείας. Όλο και περισσότερα στοιχεία γίνονται σήμερα γνωστά σχετικά με τα οφέλη που συνεπάγεται για τις γυναίκες και τα κορίτσια ο δραστήριος τρόπος ζωής.

Και τώρα θα δούμε μια γυναίκα η οποία ¨άλλαξε¨ λίγο τους κανόνες... 

Καλλιπάτειρα

Η Καλλιπάτειρα, κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου, ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι κανονισμοί απαγόρευαν την είσοδο και την παρακολούθηση των γυμνικών αγώνων για τις γυναίκες, αλλιώς τιμωρούνταν σε θάνατο.

 Η Καλλιπάτειρα, θέλοντας να θαυμάσει το γιο της Πεισίδωρου που αγωνιζόταν στην πάλη, πήρε την τόλμη και περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και την επαπειλούμενη ποινή, μεταμφιέστηκε σε γυμναστή και παρακολούθησε τον αγώνα.Προδόθηκε όμως από τον υπέρμετρο και δικαιολογημένο ενθουσιασμό της για τη νίκη του γιου της. Ωστόσο, δεν της επιβλήθηκε η θανατική ποινή, καθώς η οικογένειά της είχε βγάλει σειρά Ολυμπιονικών (πατέρα, σύζυγο, 3 αδέλφια, γιο και ανιψιό).

 

Από: Αντωνία Τσαμοπούλου 

Συντάκτρια: Μπούτιου Σοφία