Ο επίλογος ΜΑΣ

~Φέτος λοιπόν για να κάνουμε και εμείς την "πρωτοτυπία" μας σκεφτήκαμε το αποχαιρετιστήριο άρθρο να είναι ομαδικό.~

Και φτάσαμε και πάλι στο τέλος! Μέσα από τα δικά μου μάτια θα μπορούσα να πω πως πέρασε μια διπρόσωπη σχολική χρόνια και έχω τους λόγους μου όταν εύχομαι να ισχύει για όλους αυτό. Με τον όρο διπρόσωπη αναφέρομαι στην ιδιότητα μιας έννοιας να αποκτά οποιαδήποτε μορφή μέσα στην ζωή μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το σχολείο ήταν αυτό που μας ξυπνούσε τόσο νωρίς αλλά και πως μας χάριζε την ανάγκη για ξεκούραση, χαρά και κέφι είτε με κάθε κενό που είχαμε είτε με κάθε βράδυ της Παρασκευής που βγαίναμε βόλτα ανέμελα αφού δεν είχαμε την επομένη σχολείο.

Έτσι, στην σχολική χρονιά που πέρασε θα αφήσουμε, και ιδιαίτερα τα παιδιά της Γ' Τάξης, την τρίτη συνεχόμενη "διπρόσωπη" σχολική χρονιά και μετά από ένα break θα αλλάξουμε τρόπο... Μέσα από αυτά τα τρία χρόνια ό,τι μάθαμε είναι εξίσου ασήμαντο με ό,τι θα μάθουμε στο μέλλον, εφόσον όλα αποτελούν προσωπική υπόθεση του καθενός. Σαν ένα μέλος της φετινής "ομάδας" που σε κλάσμα δευτερολέπτου θα πατήσει στο λύκειο, μπορώ να περάσω το εξής μήνυμα: Είτε είναι καλοκαίρι ή  χειμώνας, είτε έχει ήλιο ή συννεφιά, οπουδήποτε και οποτεδήποτε μην σταματήσετε να απολαμβάνετε κάθε λεπτό που περνάει στο σχολείο και έξω από αυτό, γιατί περισσότερο από όλα αυτό είναι που θα σας λείψει- μπορεί όχι τώρα, μπορεί όχι μετά αλλά σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή σας.

Καλό καλοκαίρι!

Ηλίας Γουγούσης

Μια περιπέτεια έφτασε στο τέλος της. Κατά τη διάρκεια της αλλάξαμε, ωριμάσαμε , σχηματίσαμε παρέες και φίλους, μεγαλώσαμε. Συχνά εκφράσαμε τις διαφορές μας με άλλους, σχηματίσαμε "έχθρες" που διαλύθηκαν με το καιρό, γελάσαμε , παγώσαμε με τα ανέκδοτα μας και συνεχίσαμε όλοι μαζί να προχωράμε και να σπρώχνουμε ο ένας τον άλλον.  Δεν νομίζω να μπορώ να πώ κάτι άλλο εκτός ίσως από ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους καθηγητές που  υπήρξαν οι γνώμονες μας και με τη δική τους καθοδήγηση κατανοήσαμε το τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας, χωρίς να αναφέρομαι μόνο στον επαγγελματικό προσανατολισμό Κλείνοντας αυτό το λόγο, που ποτέ δεν πίστευα οτι θα έγραφα (αν κάποιος μου το έλεγε πριν από την αρχή του νέου έτους θα τον έβγαζα παράφρονα), θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη σε όσους ενόχλησα με οποιονδήποτε τρόπο, σε όσους αποδείχτηκα ανεπαρκής, σε όσους απογοήτευσα αλλά και μία συγγνώμη ειδική, γιατί μόνο τώρα καταλαβαίνω τη προσπάθεια αυτού του ανθρώπου να με κάνει πιο υποφερτό σαν χαρακτήρα και καλύτερο σαν άνθρωπο, στον κύριο Γιαννούδη. Σας ευχαριστώ όλους.

Λαμπρινός Χατζηιωάννου

Έφτασε η στιγμή που κανείς δεν περίμενε ότι θα φτάσει. Σε εκείνο τον πρώτο «γυμνασιακό»  αγιασμό, στον οποίο πολλοί από εμάς δεν γνώριζαν κανέναν, τότε ήταν που ξεκινούσε το ταξίδι μας στο γυμνάσιο. Ένα νέο σχολείο διαφορετικό ... Μόνο αυτό ξέραμε τότε από γυμνάσιο. Μετά από τρία χρόνια ενός ταξιδιού ,συχνά κουραστικού αλλά οπωσδήποτε χρήσιμου και γεμάτου γνώσεις, πλέον γνωρίζουμε πολλά περισσότερα για τον όρο γυμνάσιο… Σε αυτό μας βοήθησαν όλοι οι καθηγητές μας τους οποίους θέλω να ευχαριστήσω για τις γνώσεις που μας έδωσαν αλλά και τον αγώνα που έκαναν για τη σωστή αγωγή και διαμόρφωση του χαρακτήρα μας.  Το  ταξίδι μας στο γυμνάσιο μας προσέφερε γνώσεις αλλά και εμπειρίες τις οποίες θα τις θυμόμαστε για πάντα… Οι εκδρομές, τα ανέκδοτα, οι συζητήσεις θα μας μείνουν αξέχαστες… Ωστόσο, όλα τελειώνουν κάποια στιγμή, έτσι και το  γυμνάσιο πρέπει για εμάς να τελειώσει. Προσωπικά, έχω να θυμάμαι πολλά ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα από τα τρία αυτά χρόνια. Θέλω να ευχαριστήσω και τους φίλους και συμμαθητές μου για τις μοναδικές στιγμές χαράς -και λύπης- που μου χάρισαν. Τέλος εύχομαι τα καλύτερα στους καθηγητές μου και τους ευχαριστώ ξανά για ο,τι μας έδωσαν. Καλή συνέχεια στο λύκειο, Τα λέμε τον Σεπτέμβριο

Κωνσταντίνος Παναγόπουλος

Άλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε και με αυτήν τελείωσε και το γυμνάσιο. Ήταν μια χρονιά με ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες στιγμές που μέσα από αυτές γεμίσαμε εμπειρίες και αναμνήσεις που θα μας συνοδεύουν και θα μας συνδέουν για αρκετά χρόνια ακόμα. Περάσαμε τρία (μπορώ να πω) υπέροχα και δημιουργικά  χρόνια με άτομα που μαλώσαμε , γελάσαμε , βραβευτήκαμε και πιστεύω ,πώς θα συνεχίσουμε  και  μαζί του χρόνου στο κοντινό μεταφορικά και κυριολεκτικά Λύκειο του κάτω ορόφου. Περίπου τρία χρόνια πριν(24 Ιουνίου 2014) όταν κάθισα και πήρα τα θέματα των τότε εξετάσεων εισαγωγής ,δεν  περίμενα οτι θα ανέβαζα ποτέ το τελευταίο και αποχαιρετιστήριο  άρθρο μου σε αυτήν την εφημερίδα ,που σιγά σιγά άρχισε να γίνεται από χόμπι σε εβδομαδιαία "δουλειά".

Πριν τρία χρόνια εμείς τα “άβγαλτα”,”ανυποψίαστα” και ”αθώα” παιδιά του Δημοτικού ,ήμασταν οι τυχεροί να πάμε σε αυτό το σχολείο,που  τότε μας φάνηκε τότε σαν ένας άγνωστος, τεράστιος και δύσκολος γίγαντας , ο οποίος μας βοήθησε όχι μόνο  στην εξέλιξη μας αλλά και στην διαμόρφωση μας. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια μάθαμε και βελτιωθήκαμε  όχι μόνο στα μαθήματα αλλά κι ως άνθρωποι και αυτό το οφείλουμε στους καθηγητές/καθηγήτριες που μας μετέδωσαν την γνώση τους αλλά και τις ιδέες και απόψεις τους.

Ευχαριστώ για όλα! Καλό Καλοκαίρι , θα σας δούμε ξανά στις σκάλες του κάτω ορόφου!

Παρασκευή Φλώρου

Tip: όσοι είστε ακόμα στο Γυμνάσιο (και όσοι θα έρθετε) αν το Καλοκαίρι δεν έχετε τι να κάνετε διαβάστε τα παρακάτω χιουμοριστικά βιβλία .