Ζώντας με τη χαρά!!

Όπως ανέφερε και η Σοφία στο άρθρο της, αποφασίσαμε να χωρίσουμε τα δύο αυτά συναισθήματα, χαρά και λύπη, και να αναλύσει η καθεμία αυτό που θα επιλέξει. Εγώ, λοιπόν, επέλεξα τη χαρά.

Χαρά...Τι είναι η χαρά; Ετυμολογικά είναι ένα συναίσθημα. Μια κατάσταση μεγάλης ευχαρίστησης και ικανοποίησης. Για τον καθένα μας, όμως, ποια είναι η σημασία της λέξης αυτής; Είναι προφανώς κάτι παραπάνω από μια απλή ορολογία. Και διαφέρει για τον καθένα μας!

Για κάποιους η χαρά είναι αλληλένδετη με την επιτυχία. Είτε αυτό έχει να κάνει με την επαγγελματική σταδιοδρομία, είτε με την εκπλήρωση κάποιου στόχου. Το πρόβλημα, σε αυτή την περίπτωση, είναι πως αρκετές φορές οι άνθρωποι προσπαθώντας τόσο παθιασμένα να τα πετύχουν αυτά ξεχνούν το πιο σημαντικό! Πως η ουσία δεν βρίσκεται στον στόχο, αλλά στην διαδρομή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην απολαμβάνουν τις μικρές, απλές στιγμές χαράς που θα βρεθούν μπροστά τους, επειδή είναι πολύ απασχολημένοι για τις προσέξουν.

Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, βρίσκουν την χαρά σε μικρότερα πράγματα. Σε μια ευγενική χειρονομία, σε μια αγκαλιά, σε ένα χαμόγελο, σε ένα ταξίδι, ακόμη και σε ένα ζευγάρι καινούρια παπούτσια.

Και μερικοί, τυχεροί, καταφέρνουν να συνδυάζουν τα δύο παραπάνω. 

Ο καθένας, λοιπόν, βρίσκει τη χαρά σε διαφορετικά μέρη, πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις. Ο καθένας αισθάνεται τη χαρά διαφορετικά. Όλοι, όμως, που τους είναι οικείο το συναίσθημα αυτό ξέρουν πως είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που θα μπορούσαν να τους συμβούν. 

Για εμένα η χαρά προέρχεται από καθημερινά πράγματα. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν βλέπω τους αγαπημένους μου να γελάνε, να είναι ευτυχισμένοι. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν είμαι με τους φίλους μου, αλλά και όταν συναντάω έναν παλιό φίλο. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν με χτυπάει ο ανοιξιάτικος ήλιος στο πρόσωπο και μου προκαλεί μια ζεστασιά. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν κοιτάω την πανσέληνο και το ψυχρό βραδινό αεράκι μου ανακατεύει τα μαλλιά. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν κοιτάω τον ουρανό και τη θάλασσα. Και χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο και στις σκέψεις μου. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν τελειώνω ένα καλό βιβλίο, όταν βλέπω μια καλή ταινία. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν ταξιδεύω. Χαρούμενη αισθάνομαι όταν ονειρεύομαι. Τότε ταξιδεύω με κλειστά τα μάτια. Ονειροταξιδεύω. Σε έναν κόσμο δικό μου...και κανείς δεν μπορεί να μου τον κλέψει! Αυτά είναι μερικά από τα πράγματα που με κάνουν χαρούμενη. 

Χαρά και Λύπη 

 Τέλος, θα ήθελα να μιλήσω για την χαρά και την λύπη. 

Τα δύο αυτά συναισθήματα μπορείς να τα βρεις παντού. Την λύπη ίσως πιο εύκολα. Και αυτό όχι γιατί δεν υπάρχει χαρά γύρω σου, αλλά γιατί δεν παρατηρείς, για να την δεις. Το θέμα είναι το πώς θα επιλέξεις εσύ να νιώθεις.
Δεν έχει σημασία αν όλα πάνε στραβά στη ζωή σου. Ή μάλλον αν νομίζεις πως πάνε.
Δεν έχει σημασία αν δεν ζεις τη ζωή που θα ήθελες. Αν δεν σου αρέσει το που βρίσκεσαι τώρα, μπορείς πάντα να το αλλάξεις! Εύκολο μπορεί να μην είναι, αλλά αν προσπαθήσεις σου εγγυόμαι πως θα καταφέρεις μια μικρή αλλαγή. Μικρή, αλλά αλλαγή.
Δεν έχει σημασία αν αδυνατείς να κάνεις όσα κάνουν οι γύρω σου, για λόγους οικονομικούς, υγείας κ.α. Αν δεν είσαι εξίσου καλός σε αυτά που κάνουν οι άλλοι. Μην προσπαθείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, γιατί όπως και να το κάνεις είσαι διαφορετικός. Όλοι είμαστε! Εάν θέλεις να συγκριθείς με κάποιον, κάντο με τον εαυτό σου! Τον χθεσινό σου εαυτό. Με αυτό που ήσουν την προηγούμενη εβδομάδα, μήνα, χρόνο. Για να βελτιωθείς πραγματικά η μόνη σύγκριση που χρειάζεται να κάνεις είναι αυτή! 

Ψάξε να βρεις κάτι που να σου αρέσει, που να σε κάνει χαρούμενο! Και πάλεψε γι αυτό! Μην τα παρατήσεις με τις πρώτες δυσκολίες! Με επιμονή, υπομονή και πίστη στον εαυτό σου θα καταφέρεις να τις αντέξεις και να βγεις δυνατότερος μέσα από αυτές. Και στο τέλος, η χαρά, η ολοκλήρωση, αλλά και η εμπειρία που θα αποκομίσεις θα αξίζουν τον κόπο. 

Υπάρχει, λοιπόν, πάντα τρόπος να είσαι χαρούμενος. Πρέπει, όμως, να σταματήσεις να κοιτάζεις, απλώς, και να αρχίσεις ναπαρατηρείς!
Και μια τελευταία συμβουλή: μην κρατάς τον εαυτό σου απ'το να νιώσει χαρούμενος, φοβούμενος μην ξαναστεναχωρηθείς, μην ξαναπονέσεις. Είναι χασιμο χρόνου. Διότι οι λύπες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Πρέπει, όμως, να φανείς δυνατός και να τις ξεπεράσεις! 

Τότε μόνο θα νιώσεις πραγματικά ευτυχισμένος.

Συντάκτρια: Λιοτοπούλου Μαριλένα Γ1'