Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ....

Κοίτα πόσο άδικος ο κόσμος,

σου δίνει

και μετά αμέσως

έρχεται και στα τραβά.

Πόσο δύσκολο να ονειρεύεσαι

ακόμη πιο δύσκολο όμως

για την ψυχή και την καρδιά

να στερείται αυτά που σε μαγεύουνε

Γιατί; Γιατί; Γιατί;

Όταν βρίσκομαι στο όνειρο

ακόμη και αν πονά

μη με ξυπνάτε.

Ξέρω ποιο είναι λάθος και τι σωστό

ξέρω το μέλλον μου

μ’ αφήστε με σας παρακαλώ

στα δίχτυα των Σειρήνων να πιαστώ.

Πονά μέχρι θανάτου

το μαχαίρι στο λαιμό

αλλά πονά ακόμα πιο πολύ

όταν στο βάζουνε με προειδοποίηση.

Όπου και να’μια, όπου κι αν ζω

το όνειρο παντοτινό

ακόμη κι ανεκπλήρωτο

θα με ταξιδεύει στο μαγικό

Δε φοβάμαι

τις δυσκολίες τις αντέχω

αυτό που όμως δεν ανέχομαι

είναι να μη μ’ αφήσουν να κάνω αυτό που θέλω εγώ.

Τι είναι προτιμότερο

Αφήστε με εκεί που ήμουν

πλανάστε αν νομίζετε

πως είναι αυτό ομορφότερο

Φέρτε μου πίσω τη σειρήνα μου

τα όνειρα που είχα για ζωή

κι αν δεν θέλετε να τα προσφέρετε

ας μην τα δίνατε επουδενί.

ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Ρόζμαρι Τζουρέλη