Θεσσαλονίκη 1988, ένα βίντεο μια εποχή!
Το βίντεο, αν και μόλις 25 χρόνια πριν, προκαλεί ανατριχίλες στη θέαση του. Η πόλη σε γενικές γραμμές δεν έχει αλλάξει θεαματικά στα σημεία της διαδρομής.
Ο αστικός ιστός είναι σχεδόν ίδιος. Αν εξαιρέσεις την πεζοδρόμηση της Αριστοτέλους, που εδώ είναι δρόμος αυτοκινήτων και αρκετές πολυκατοικίες που τότε χτίζονται, το τοπίο μοιάζει κοντινό. Εκεί που εκπλήσσεται κάποιος είναι η αισθητική.
Άνθρωποι με μαλλί χαίτη, βάτες στα πανωφόρια, αυτοκίνητα-κούρσες, λιγοστά ακόμα με αποτέλεσμα η πόλη να μην μποτιλιάρει, καταστήματα ρούχων που δεν υπάρχουν πια ούτε ως ανάμνηση, αλυσίδες ηλεκτρικών στην Τσιμισκή, όπως ο θρυλικός Πρώντσιος, ο πάλαι ποτέ κραταιός Κλαουδάτος, το cult ανδρικό κατάστημα ένδυσης της Διαγωνίου και τόπος συνάντησης Mannix, οι καφετέριες του Ποσειδωνίου και της Κρήνης, η μυθική Αφροδίτη με το παγωτό Σικάγο, η αντιπροσωπεία ΥUGO στη γωνία Εθνικής Αμύνης και Τσιμισκή, η απουσία κτιρίων όπως το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και η Βιβλιοθήκη μπροστά από το Μακεδονικόν, είναι στοιχεία που στέκεσαι.
Αν η νοσταλγία είναι το αντίδοτο μπροστά στο φόβο του μέλλοντος αυτό το βίντεο καταφέρνει να σε κάνει να μελαγχολείς. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά η πόλη που αγαπάμε να μισούμε μοιάζει τότε ένας αθώος πλανήτης. Enjoy it!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου