Το κύμα

Με αφορμή τη σημερινή επίσκεψη στη μονή Λαζαριστών και την παρακολούθηση του θεατρικού έργου "το κύμα" θα ήθελα να μοιραστώ με σας την εμπειρία, τα συναισθήματά και τις σκέψεις μου.

Το ίδιο θα ήθελα να κάνετε και σεις, να  μπείτε και  να καταθέσετε τις δικές σας σκέψεις και τα δικά σας συναισθήματα από αυτά που είδατε μέσα από την επιλογή "σχόλια" που υπάρχει κάτω από κάθε ανάρτηση.

Και όσοι δεν το είδαν (οι της Β' και της Α') ας διαβάσουν τι λένε τα πιο κάτω link  και ας προσπαθήσουν να τοποθετηθούν.

http://www.youtube.com/watch?v=kwGAF6ekEgA

 

http://www.youtube.com/watch?v=p-C8ZLd7atk

Προσωπικά, το έργο μου άρεσε, όχι τόσο θεατρικά, καλλιτεχνικά αλλά ως πεχόμενο, αντικείμενο μελέτης και προβληματισμού. Θεατρικά δεν ήταν καλά παιγμένο, αφού οι μικροί και άπειροι ηθοποιοί δεν με έπεισαν για τις υποκριτικές τους ικανότητες. Ίσως το γεγονός ότι είναι νεαροί σπουδαστές μπορεί να τους δικαιολογεί σε ένα βαθμό.
Όμως το ίδιο το έργο, οι ιδέες και οι προβληματισμοί που θέτει είναι τεράστιοι και επίκαιροι, ειδικά τη σημερινή εποχή.
 Κύρια το ζήτημα της κοινωνικής συμμόρφωσης, της υποταγής και της χειραγώγησης της ατομικής συνείδησης κάτω από την πίεση της ηγεσίας και της ανάγκης για ταύτιση και σύμπλευση με την ομάδα, την αντιμετώπιση των κοινών κοινωνικών προβλημάτων και απειλών.
Στο ερώτημα τι έκανε στα αλήθεια  η Γερμανική κοινωνία στο διάστημα της κυριαρχίας των ναζί κι εγώ δεν έχω άλλη απάντηση πλην του να ταυτισθεί με το μεγάλο όραμα της μεγάλης και πανίσχυρης Γερμανίας.

Οι Γερμανοί, είχαν κολακευθεί στην ιδέα ότι είναι ο περιούσιος λαός, ο μοναδικός λαός, ο ανώτερος λαός και η εξουδετέρωση αυτών των παρασίτων, των μιασμάτων που απειλούσε την καθαρότητα και την μοναδικότητα της φυλής αποτελούσε, υποσυνείδητα και δικό τους όραμα.
Κατά τη γνώμη μου λίγοι ήταν οι Γερμανοί που πραγματικά αντιστάθηκαν στη ναζιστική θηριωδία, ο πολύς κόσμος είτε έμενε αμέτοχος αποδεχόμενος τις θηριωδίες είτε ταυτίστηκε με τους δράστες - τέρατα. Η δικαιολογία του φόβου και της προσωπικής απειλής είναι μια δικαιολογία, δεν αναιρεί το φαινόμενο της ταύτισης με την κυρίαρχη ιδεολογία και πρακτική.
Δεν μπορεί όμως, σε καμιά περίπτωση, να στηρίξει την άγνοια που δήλωσαν οι περισσότεροι για αυτά που έγιναν στο διάστημα 1933-1945.
Από την άλλη, οι Γερμανοί δεν είναι ο μόνος λαός που συμπεριφέρθηκε ανάλογα, και στην Ελλάδα είχαμε με αντίστοιχη συμπεριφορά στην εποχή της Χούντας και σε άλλες χώρες οι λαοί τους, κάτω από την αντίστοιχη πίεση απολυταρχικών και καταπιεστικών καθεστώτων συμπεριφέρθηκαν

Περιμένω λοιπόν τη δική σας γνώμη, τοποθετηθείτε πάνω σε αυτά που είδατε και αισθανθήκατε.

Δείτε και μερικά link για το έργο, κινηματογραφικό και θεατρικό

       http://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=39950

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%A4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF_%CE%9A%CF%8D%CE%BC%CE%B1 Kι'  επειδή δεν βρήκα στο youtube με υπότιτλους την ταινία, βάζω μια άλλη ταινία, "ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ", με αντίστοιχο περιεχόμενο και προβληματισμό, μια πολύ σκληρή ταινία που σας προτείνω να την δείτε με επιφύλαξη όμως την σκληρότητα των σκηνών.