Όταν το εθνικό μίσος μεταφέρεται στον αθλητισμό.

Η Ιαπωνία και η Κίνα, για αιώνες βρίσκονται αντιμέτωπες σε διάφορους αιματηρούς πολέμους και αυτή η κατάσταση εξέθρεψε ένα αβυσσαλέο μίσος ανάμεσα στους δυο λαούς.

Στις μέρες μας, οι σχέσεις των δυο χωρών βρίσκεται και πάλι σε μεγάλη όξυνση λόγω της διεκδίκησης δυο ακατοίκητων νησιών που η μεν Κίνα τα αποκαλεί Ντιαογού, η δε Ιαπωνία Σενκάκου.

Η πρόσφατη αντιπαλότητα φέρνει στο νου το μεγάλο τραύμα στον Κινέζικο λαό  από την κατοχή της Κίνας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μεταξύ 1937 έως το 1945 όπου ο στρατός κατοχής των Ιαπώνων έκανε απίστευτες φρικαλεότητες, όπως παραστατικά τις μεταφέρει η ταινία "The Flowers of War" (2011)

 

Αφορμή γι αυτό το άρθρο αποτέλεσε η έκπληξή μου από τη βιαιότητα που υπήρξε σε ένα βίντεο από αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ των εθνικών ομάδων Ιαπωνίας – Κίνας το 2008 για το πανασιατικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Οι ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων έβγαλαν με απίστευτα βίαιο τρόπο όλο το μίσος και την μεταξύ των δυο λαών έχθρα. Στην προκειμένη περίπτωση ο αθλητισμός αντί να αποτελεί μια ευκαιρία για να ενώνει τους λαούς έγινε αφορμή εκδήλωσης εθνικού μίσους.

Τον αθλητισμό, (μεγάλα αθλητικά γεγονότα όπως Ολυμπιάδες ή μαζικά αθλήματα όπως ποδόσφαιρο) που είναι από τα πιο έντονα κοινωνικά φαινόμενα διάφοροι κακόβουλοι τον χρησιμοποιούν ώστε να αποτελέσει όχημα για να παίξουν τα δικά τους εθνικά παιχνίδια μίσους, μισαλλοδοξίας και αντιπαλότητας. . 
Για παράδειγμα, στην εποχή του ψυχρού πολέμου, οι διάφορες Ολυμπιάδες χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο για να εκφράσουν οι κυβερνήσεις την αντίθεσή τους με τις κυβερνήσεις άλλων, αντίπαλων χωρών μέσω του μποϊκοτάζ των αγώνων.
Για παράδειγμα, στην Ολυμπιάδα της Μόσχας, το 1980 δεν πήραν μέρος όλες οι μεγάλες δυτικές χώρες. Το ίδιο έγινε και στην Ολυμπιάδα του Los Angeles, το 1984 στις ΗΠΑ όπου αυτή τη φορά δεν πήραν μέρος Η ΕΣΣΔ και οι δορυφόροι χώρες του ανατολικού μπλοκ.
Τα ψυχροπολεμικά πολιτικά παιχνίδια βρήκαν εύφορο έδαφος στον αθλητισμό.     
Όμως, οι λαοί είχαν στα αλήθεια να χωρίσουν τίποτε;