Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Τα ''ρ'' του έρωτα...







        ''Έρως ανίκατε μάχαν''

 
   Σίγουρα κάποιος από εμάς έχει αισθανθεί αυτό το υπέροχο συναίσθημα όπου '' πετάν πεταλούδες στο στομάχι σου ''. Είσαι συνεχώς αφηρημένος και το μόνο που σκέφτεσαι είναι αυτός ή αυτή που έχεις ερωτευθεί. Ερωτεύομαι και νιώθω όλα όσα βρίσκονται γύρω μου να ''γκρεμίζονται και να ξαναγεννιούνται''. Και παρόλο που ξέρεις εν μέρη τι αισθάνεσαι και τι θέλεις, δεν μπορείς να εξηγήσεις τι είναι ο έρωτας. 

   
   Έρωτας είναι ένα μυστήριο. Ένα μείγμα αντιφατικών συναισθημάτων, ενθουσιασμός και πόνος μαζί. Είναι η έλξη μεταξύ δύο προσώπων και εισβάλλει ξαφνικά στην ζωή των ανθρώπων. Καρδιές που χτυπάνε δυνατά, στομάχια που σφίγγονται, ονειροπόληση με τις ώρες. Και όσες ερμηνείες να γράψω για το τι ακριβώς είναι ο έρωτας δεν θα καταφέρω να καλύψω πλήρως το θέμα. Αποτελεί ένα από τα πιο ανεξερεύνητα φαινόμενα. Όσοι προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν πλήρως, φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, νευροβιολόγοι, ποιητές, φιλόλογοι, ερωτευμένοι αλλά και έφηβοι δεν τα έχουν καταφέρει. ''Άπαξ και ΄΄βγάλεις΄΄ τον έρωτα στο φως, καταρρέει''. 


   Οι περισσότεροι λένε ότι ο έρωτας είναι τυφλός. Ερωτευόμαστε εντελώς ασυναίσθητα και χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί. Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να βρίσκουμε συνέχεια τρόπους για να προσελκύσουμε αυτό το άτομο. Δηλαδή, να προσπαθούμε να ανοίξουμε συζήτηση, να γελάμε χαϊδευτικά με αυτά που λέει κ.α. 
   
   Επίσης ερωτευόμαστε ανθρώπους που ζουν ή κινούνται στον ίδιο χώρο με εμάς. Για παράδειγμα όλο και κάποιο παιδί θα ''θέλει'' (με την έννοια να του αρέσει) έναν συμμαθητή του ή μία συμμαθήτρια του (δεν έχω αμφιβολία για αυτό..). Συνήθως αυτός είναι ο πρώτος έρωτας μας. Αυτό συμβαίνει επειδή, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το άτομο που έχουμε ερωτευθεί το συναντάμε πολλές φορές και αλληλεπιδρούμε με αυτό.

   Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο έρωτας συναντάται σε ανθρώπους που βρίσκονται σε συναισθηματική ένταση. Η λύπη, το άγχος κ.α. οδηγούν έναν άνθρωπο στον έρωτα. Κυρίως στους εφήβους συμβαίνει αυτό, οι οποίοι έφηβοι, για να ΄΄αντικαταστίσουν΄΄ αυτό που αισθάνονται, αυτό που τους κυριαρχεί, ερωτεύονται κάποιον/κάποια και έτσι αισθάνονται καλύτερα. (Οι περισσότεροι από εμάς το έχουν πάθει.). 

   
    Τι γίνεται όμως όταν κάποιος είναι ερωτευμένος αλλά δεν βρίσκει την δύναμη να εκφράσει με απλές λέξεις αυτό που νιώθει για κάποιον ή για κάποια. Νιώθει ντροπή, αμφιβολίες, φόβο. Δεν τολμά να το πει και αυτό τον οδηγεί να μην βρει τις απαντήσεις που ψάχνει. Ερωτεύεσαι κάποιον ή κάποια, κάνεις σχεδόν τα πάντα για αυτό το άτομο και περιμένεις την κατάλληλη στιγμή να ''βγάλεις'' από μέσα σου αυτό που αισθάνεσαι. Αλλά, δυστυχώς, αυτή η στιγμή, η κατάλληλη στιγμή, ''δια μαγείας'', δεν φτάνει ποτέ. Και ο χρόνος περνάει, τα πράγματα αλλάζουν και χάνεις αυτό που ήθελες να αποκτήσεις. Κατά την δική μου άποψη και γνώμη, θεωρώ σωστό, ότι αυτό που αισθάνεσαι για κάποια/κάποιον, και συγκεκριμένα για αυτήν/αυτόν που έχεις ερωτευθεί, πρέπει να του το λες, με οποιονδήποτε τρόπο, είτε στέλνοντας κάτι, είτε με λέξεις, είτε με νοήματα, είτε με λόγια, είτε με κάποιο μυστηριώδη τρόπο, με όποιον τρόπο θες τέλος πάντων, αρκεί να του/της το πεις, ξεπερνώντας όλες τις αμφιβολίες και τους φόβους σου. ''Λίγη περισσότερη σιωπή μπορεί να σκοτώσει το ίδιο αλάνθαστα όπως και μία λέξη.''
  
  Και που ξέρεις; Το άτομο, στο οποίο θα εμπιστευτείς το τι ακριβώς νιώθεις/ αισθάνεσαι για αυτό, δεν θα αγνοήσει το γεγονός. Μπορεί να σε ερωτευθεί ή, και πιστέψτε με, μπορεί να είναι ήδη ερωτευμένος/ερωτευμένη μαζί σου. ΄΄Ότι ξεκινάει με αμφιβολία, τελειώνει με πάθος.΄΄



  Το να ερωτεύεσαι είναι μια κατάσταση η οποία δείχνει τον πραγματικό σου εαυτό. Σε κάνει, μερικές φορές, και άλλον άνθρωπο. Αναρωτιέσαι όλη την ώρα για το αν σε έχει ερωτευθεί και ο/η ίδιος/ίδια. Ζεις σε έναν κόσμο γεμάτο μυστικά, αλήθειες, ψέματα, ''λογιοχτυπήματα''. Το τρέμουλο, το κόμπιασμα. Φτάνεις σε σημείο να θέλεις να φωνάξεις αυτό που νιώθεις, για τον άλλον, όσο πιο δυνατά μπορείς. Κρυφές, σύντομες ματιές που μοιάζουν αιώνιες, λέξεις με κρυμμένο βαθύ νόημα, στιγμές μαζί του/της που δεν θες να τελειώσουν, και αν τελειώσουν, να θέλεις να τις ξαναζήσεις, μικρές στιγμές μαζί του ή μαζί της όπου έζησες όλη σου τη ζωή. Καρδιοχτυπήματα και ένα πανίσχυρο συναίσθημα. Και όπως λέει και ο Τάσος Λειβαδίτης: Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας από τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.  

 Όσο αφορά τον έρωτα αυτά μπορώ να πω και να αναπτύξω στην εφημερίδα. Πρέπει να αφιερωθούν πόσα άρθρα για να πω αυτά που πιστεύω και νιώθω πάνω σε αυτό το θέμα. Θα ήθελα πολύ πάντως να διαβάσω και τις δικές σας απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα. Έχετε ερωτευθεί ποτέ σας; Πώς αισθάνεστε και πώς αντιδράει ο οργανισμός σας απέναντι στο άτομο που έχετε ερωτευθεί; Δέχομαι και γενικές απόψεις. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Εφημερίδα των μαθητών του 2ου Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου θεσσαλονίκης