H σημασία του αθλητισμού-Τα ολυμπιακά ιδεώδη

Γράφουν οι αδερφές Δέσποινα και Μαρία Ντελή για τη μέρα σχολικού αθλητισμού

Αθλητισμός: Μία από τις ευγενέστερες δραστηριότητες του ανθρώπου, βασικός παράγοντας για την αρμονική ανάπτυξη των δεξιοτήτων του , τη διάπλαση του ήθους του και την έκφραση του αγωνιστικού του πνεύματος.

Όπως είναι γνωστό ο αθλητισμός αποτελούσε πάντα μέρος της αγωγής των νέων.

Το «νους υγιής εν σώματι υγιεί», το «ευ αγωνίζεσθαι», οι Ολυμπιακοί Αγώνες με τα μηνύματα παγκόσμιας συναδέλφωσης που εξέπεμπαν αποδεικνύουν περίτρανα την εξέχουσα θέση του στην αρχαία Ελλάδα-εκεί όπου γεννήθηκε το αθλητικό ιδεώδες ως έκφραση σεβασμού προς την ανθρώπινη ζωή, την ευγενή άμιλλα και την ειρήνη.
Και διαχρονικά βέβαια ανυπέρβλητη παραμένει η αξία του αθλητισμού . Η ενασχόληση με κάποιο ατομικό ή ομαδικό άθλημα δε συνδέεται μόνο με τη σωματική άσκηση, την υγεία και ευεξία αλλά έχει άμεση σχέση και με την πνευματική, ψυχική και ηθική καλλιέργεια του ανθρώπου.
Είναι γεγονός ότι ο αθλητισμός απαιτεί πνευματική εγρήγορση και οξύνοια, ενισχύει την κρίση, την αντίληψη, την επινοητικότητα και προάγει την αυτογνωσία, μέσα από την κατανόηση των προσωπικών ικανοτήτων και αδυναμιών.

Ο υγιής αθλητισμός ενδυναμώνει ψυχικά και εμπλουτίζει συναισθηματικά τον άνθρωπο. Διδάσκει την αγωνιστικότητα, την υπομονή και επιμονή, την αυτοκυριαρχία. Ενισχύει την αυτοπεποίθηση και τη θέληση για να πετύχει κανείς τους στόχους του. Διαμορφώνει δυνατούς χαρακτήρες, ικανούς να αντέχουν τις δοκιμασίες της άσκησης- και αργότερα τις δυσκολίες της ζωής.


Επιπλέον ο αθλητισμός στη γνήσια μορφή του ψυχαγωγεί (με την έννοια της αγωγής της ψυχής). Δίνει ευκαιρίες διαφυγής από τις πιεστικές απαιτήσεις της εργασίας, γίνεται αναψυχή και παιχνίδι.
Από την άλλη πλευρά, με τη συμμετοχή σε κάποιο αγώνισμα (ιδιαίτερα ομαδικό) το άτομο κοινωνικοποιείται. Αναπτύσσει την ομαδικότητα αλλά και την προσωπική ευθύνη για το συλλογικό σκοπό. Ο αθλητής μαθαίνει να προσπαθεί για το καλό της ομάδας, να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του, να σέβεται και να εκτιμά τους αντιπάλους στο πλαίσιο της ευγενούς άμιλλας. Όλα αυτά προετοιμάζουν το νέο και για την κοινωνική ζωή, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι συχνά παρομοιάζεται με στίβο.
Τέλος, το σημαντικότερα είναι ότι ο αθλητισμός καλλιεργεί οικουμενικές και πανανθρώπινες αξίες. Η διοργάνωση και διεξαγωγή αθλητικών εκδηλώσεων σε τοπικό, πανελλήνιο ή παγκόσμιο επίπεδο προάγει την επικοινωνία ατόμων και λαών, συντελεί στη σύσφιξη των σχέσεων τους, στην άρση των προκαταλήψεων και στον παραμερισμό των αντιθέσεων. Η κοινωνική προσφορά του αθλητισμού λοιπόν έγκειται στο ότι προβάλλει το ιδανικό της ειρηνικής συνύπαρξης και συναδέλφωσης σε επίπεδο διεθνούς κοινότητας.
Μολονότι βέβαια στο σύγχρονο, ανταγωνιστικό κόσμο παρατηρούνται και εκφυλιστικά φαινόμενα που υπονομεύουν το αθλητικό ιδεώδες (εμπορορευματοποίηση, αθέμιτος ανταγωνισμός, φανατισμός, καταστάσεις ξένες προς τη γνήσια έννοια του ολυμπισμού) οι αθλητικοί αγώνες- και ιδιαίτερα οι Ολυμπιακοί που αποτελούν κορυφαίο συμβάν- όταν συμπορεύονται με τις γενεσιουργές τους αξίες μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.



Με δεδομένη την αναγνωρισμένη σήμερα από όλους σημασία της Άθλησης και της Διά Βίου Άσκησης στην ισόρροπη ψυχοκινητική ανάπτυξη του ατόμου, έχει καθιερωθεί η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου κάθε σχολικού έτους ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, έτσι ώστε να ευαισθητοποιηθούν όλοι και να συνειδητοποιήσουν την πολύπλευρη αξία του αθλητισμού καθώς και την παιδαγωγική και κοινωνική προσφορά του.

Κατά το σχολικό έτος 2014-2015 το κεντρικό μήνυμα ήταν: « Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι». Φέτος- καθώς το 2016 είναι έτος διεξαγωγής Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών αγώνων- ο θεματικός άξονας ήταν: «Σχολικός Αθλητισμός. Συμμετέχω και μαθαίνω τα ολυμπιακά ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και παραολυμπιακά αθλήματα».

Στόχος είναι να αναδειχθεί το εύρος των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΞΙΩΝ που διαπερνούν τα αθλήματα: η χαρά της συμμετοχής, της προσπάθειας, της ομαδικότητας, της συνεργασίας, του ευγενούς συναγωνισμού, οι ίσες ευκαιρίες για όλους, χωρίς διακρίσεις και στερεότυπα, η ολυμπιακή εκεχειρία, η ειρήνη , η φιλία, το «ευ αγωνίζεσθαι»- γιατί βέβαια χωρίς αθλητικό πνεύμα δεν υπάρχουν πραγματικοί νικητές. Όλοι είναι νικημένοι.
Επιλογικά θα λέγαμε πως μικροί και μεγάλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η άθληση τόσο μέσα στο χώρο του σχολείου όσο και στην καθημερινότητά μας αποτελεί αντίδοτο στην καθιστική ζωή και στους αγχώδεις ρυθμούς των σύγχρονων μεγαλουπόλεων, μία μοναδική ευκαιρία για σωστή αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου.
Ταυτόχρονα πρέπει να αναγνωρίσουμε τη συμβολή του αθλητισμού στην προώθηση αξιών όπως η αλληλεγγύη, η άμιλλα, η ανεκτικότητα, που στο σύνολό τους οδηγούν στη δημιουργία σωστών πολιτών. Δεν είναι τυχαίο πως σημαντικοί φορείς όπως ο ΟΗΕ έχουν θεσμοθετήσει την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη.

Μαρία –Δέσποινα