Φυσιογνωμικά

Όλοι μας έχουμε ακούσει τη φράση "μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο", μα, σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη, θα έπρεπε. Κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα ανέπτυξε μια θεωρία,
τα Φυσιογνωμικά, η οποία είναι στην πραγματικότητα η μελέτη της ικανότητας που μπορεί ένας άνθρωπος να αποκτήσει και με την οποία είναι δυνατόν να κατανοήσει την φύση και την προσωπικότητα ενός συνανθρώπου του. Ο εσωτερικός κόσμος ενός ατόμου μπορεί να αναλυθεί βάσει της επιδερμίδας του, του σώματός του, των άκρων του, των μαλλιών του, της χροιάς της φωνής του και του βηματισμού του. 
Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Φυσιογνωμία σε συνδυασμό με την Αστρολογία αναπτύχθηκαν ως ψευδοεπιστήμες, ενώ η πεποίθηση πως η εμφάνιση ενός ατόμου συνδέεται άμεσα με τον χαρακτήρα του ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Από τη χρονική αυτή περίοδο πηγάζουν και η φρενολογία (η μελέτη του σχήματος του κρανίου), η χειρομαντεία, και η γραφολογία (η μελέτη του γραφικού χαρακτήρα).
Κατά τον 18ο αιώνα οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνταν για να αναγνωρισθούν εγκληματίες.
Κατά τη δεκαετία του 1920, ένας Πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α. εντυπωσιάσθηκε από αυτές τις τεχνικές. Έχοντας την ευκαιρία να παρατηρήσει όλους τους εγκληματίες που εμφανίστηκαν στο δικαστήριό του συνέθεσε έναν κατάλογο από 64 εξωτερικά χαρακτηριστικά που θεώρησε ότι εντοπίζονται συχνά σε εγκληματίες.
Σήμερα, πολλές σχολές και πανεπιστήμια παγκοσμίως προσφέρουν κύκλους μαθημάτων που αφορούν τη φυσιογνωμία. Πολλές μεγάλες επιχειρήσεις, σε αναζήτηση για υψηλόβαθμα στελέχη, υποβάλλουν τους υποψήφιους σε μια σειρά από συνεντεύξεις και η επιστήμη της φυσιογνωμίας συμμετέχει ενεργά στην όλη διαδικασία. Επιπλέον, οι ενδιαφερόμενοι συχνά καλούνται να συμπληρώσουν τα λεγόμενα "Τεστ Προσωπικότητας", και σε τέτοιες διαδικασίες συχνά περιλαμβάνεται η γραφολογία, που αποτελεί μια μορφή της φυσιογνωμίας.   

Πηγή: 10 Practice Examinations for the Michigan ECCE, Student's Book, Sylvia Kar, σελ. 50
(Το κείμενο της πηγής έχει αποδοθεί στα ελληνικά)