25 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου

    9 Νοεμβρίου του 1989, σαν σήμερα, 25 χρόνια πριν.  

25 χρόνια είναι πολλά, είναι σχεδόν μια ζωή, για σας δεν είναι ούτε μια ζωή. Για την ιστορία όμως είναι μια στιγμή, μια ανάσα. Και πέρασαν κιόλας 25 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου που χώριζε ένα λαό σε δύο κράτη, σε δυο διαφορετικούς κόσμους, οικονομικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς. Ήταν το "τείχος του αίσχους" για κάποιους, ήταν το τείχος της προστασίας από τη δυτική προπαγάνδα και τον εκφυλισμό για την αντίπερα μεριά. Καθένας είχε ένα λόγο να το υπερασπιστεί ή να το δαιμονοποιήσει ανάλογα σε ποια πλευρά ήταν τοποθετημένος πολιτικά. Ήταν όμως το σύμβολο του
ψυχρού πολέμου που εξελίχθηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τον κίνδυνο  και το ενδεχόμενο του πυρηνικού ολοκαυτώματος πιθανό όσο ποτέ. 

Ήταν το πεδίο που πολιτικοί και στρατοκράτες παίζανε παιχνίδι επιρροής και προπαγάνδας. Και στη μέση ένας λαός ή μάλλον όλος ο κόσμος.
Και η πτώση του σκόρπισε χαρά και αγαλλίαση, ελπίδα για έναν πιο ελεύθερο και δημοκρατικό κόσμο. Ελπίδα όμως που διαψεύσθηκε οικτρά  αφού πάνω στην πτώση του "τείχους του αίσχους" χτίσθηκε ένας κόσμος πραγματικά άδικος και αδυσώπητος για τους φτωχούς και αδύναμους λαούς.
 Η νέα τάξη πραγμάτων, χωρίς τον ..."κίνδυνο"  και την απειλή του δευτέρου δίπολου στον ψυχρό πόλεμο επέφερε την παγκοσμιοποίηση των αγορών και όχι των λαών με αποτέλεσμα η μια αδύνατη χώρα να συναγωνίζεται την άλλη σε φτώχεια και δυστυχία. Αυτό που ζούμε τώρα στη χώρα μας είναι το αποτέλεσμα αυτής της νέας τάξης πραγμάτων.
 Η νέα τάξη πραγμάτων στήθηκε πάνω στο σύμβολο του προηγούμενου κόσμου, το τείχος του Βερολίνου και αυτό που κατάφερε μέσα σ' αυτά τα 25 χρόνια είναι να αποδομήσει και να καταργήσει κάθε εργασιακή κατάκτηση, κάθε εργατικό δικαίωμα που κατακτήθηκε μέσα σε δεκάδες χρόνια με αγώνες και αίμα των εργατών.
Η υγεία, η παιδεία έγιναν προϊόντα και όχι αγαθά και αυτονόητα δικαιώματα  όλων, πλέον για να τα αποκτήσεις πρέπει να έχεις χρήματα.
Δεν υπερασπίζομαι το προηγούμενο καθεστώς με χωρισμένους λαούς και τείχη, με ζώνες επιρροής και χώρες που είχαν καταλάβει οι δυο υπερδυνάμεις και παίζανε άγρια παιχνίδια στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα. Και σ' αυτή την υπόθεση θύμα ήταν οι λαοί που πραγματικά δεν είχαν να χωρίσει τίποτε απολύτως μεταξύ τους.
Δεν μπορώ όμως να θεωρήσω την παρούσα κατάσταση καλύτερη αφού, ενώ γκρεμίστηκε ένα τείχος, χτίστηκαν χιλιάδες άλλα, χειρότερα, με μεγαλύτερους αποκλεισμούς, μεγαλύτερη αδικία, μεγαλύτερη διαφορά.
Αφορμή γι' αυτό το άρθρο είναι το αφιέρωμα που κάνουν διάφορες ιστοσελίδες για το γεγονός της πτώσης του τείχους του Βερολίνου.

Δείτε το αφιέρωμα που κάνει το site news247.gr για την πτώση του τείχους του βερολίνου.
Για να μάθετε περισσότερα μπορείτε να κάνετε αναζήτηση χρησιμοποιώντας τις ενδεικτικές λέξεις κλειδιά "ψυχρός πόλεμος", "το σύμφωνο της Βαρσοβίας", "βορειοατλαντική συμμαχία", "η άνοιξη της Πράγας" και ότι άλλο σας έρθει στο νου.