Υπάρχουν κι τέτοιοι άνθρωποι...

... στην εποχή της εσωστρέφειας, της αποξένωσης, της απομόνωσης, του εγωκεντρισμού.  

Τον λένε Λευτέρη, ζει στη γειτονιά μας, στην Κάτω Τούμπα, είναι άνεργος τα τέσσερα τελευταία χρόνια και είναι εθελοντής κηπουρός!

Τι κάνει; 

Καθαρίζει τα πάρκα της γειτονιάς μας, σκάβει, κλαδεύει, προστατεύει τους δρόμους και τα πάρκα από τους βρομιάρηδες συμπολίτες μας που ρυπαίνουν αυτοί και τα σκυλιά τους. 

Φυτεύει λουλούδια, βοηθά ανθρώπους που θέλουν να ομορφύνουν τις αυλές τους, τους κήπους τους, τους δρόμους και τα πάρκα της πόλης μας. 

Κάπως έτσι τον γνώρισα και τον κάλεσα στο μάζεμα που είχαμε το πρωί με την περιβαλλοντική ομάδα.

Ο Λευτέρης φυσικά και ήρθε και φυσικά μας βοήθησε, Κλάδεψε το μεγάλο πεύκο, έσκαψε μαζί μας, καθάρισε. 

Έχει, λέει, υιοθετήσει τα σχολεία μας, μαζί με τα πάρκα και τους δρόμους, βάλθηκε, λέει, να ξεβρομίσει τη Τούμπα. 

Ήδη, προχθές φύτεψε λουλούδια στην Κλεάνθους, μπροστά από το 20ο Λύκειο, έτσι τον γνώρισα. 

Αφού τον ρώτησα αν θέλει να τον φωτογραφήσω και να τον παρουσιάσω στη σχολική εφημερίδα μας σας τον παρουσιάζω καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι και τόσο συνηθισμένοι αφού ο εθελοντισμός προϋποθέτει μια άλλη κουλτούρα και παιδεία, μια άλλη αντίληψη συλλογικότητας και αλληλεγγύης. 

Μάλιστα,  σε κάποιους μπορεί να φαίνονται τέτοιοι άνθρωποι ίσως και γραφικοί ή να σκέφτονται το λόγο για τον οποίο κάνει όλα αυτά και σίγουρα σκέφτονται πολλά πονηρά και κακόβουλα. 

Δεν ξέρω τι είναι και τι άλλο κάνει ο Λευτέρης, ξέρω όμως ότι κάνει κάτι που δεν κάνει η συντριπτική πλειοψηφία των νεοΕλλήνων: βοηθάει, δημιουργεί, συμμετέχει, καθαρίζει, είναι εθελοντής!

Αντί να πηγαίνει και να σαπίζει  στα καφενεία, αντί να μαραζώνει που δεν έχει δουλειά αποφάσισε να αντεπιτεθεί στη ζωή.