Άγχος.

Άγχος. Σίγουρα όλοι μας έχουμε βιώσει το συναίσθημα αυτό κατά την διάρκεια της ζωής μας. 

Οι περισσότεροι από εμάς όταν ακούν την έννοια του άγχους τη συνδέουν με κάτι καταστροφικό για την απόδοσή τους, με αποτέλεσμα να το φοβούνται και να νιώθουν απέχθεια για αυτό. 

Τι είναι στην πραγματικότητα, όμως, το άγχος?

Το άγχος είναι μια φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού που μας βοηθάει να κινητοποιούμαστε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. 

Μας βγάζει από την παθητικότητα μας και μας φέρνει σε εγρήγορση προκειμένου να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε εξετάσεις, στην δουλειά μας και γενικά σε καταστάσεις που χρειάζονται διαύγεια και όλη μας την ενέργεια.
Σε αυτή την περίπτωση το άγχος είναι χρήσιμο και δημιουργικό.

Το άγχος, όμως, μπορεί πέρα από δημιουργικό να γίνει και επικίνδυνο, αν είναι ανεξέλεγκτο, να μας προκαλέσει δυσφορία και να μας εμποδίσει απ’ το να πραγματοποιήσουμε με επιτυχία τον στόχο μας.
Η μορφή αυτή του άγχους έχει καθαρά ψυχολογική αιτία και, συγκεκριμένα, οφείλεται σε διάφορες δυσάρεστες σκέψεις και στον φόβο προς αποτυχία που έχουμε, όταν δεν μπορούμε ή δυσκολευόμαστε, παραδείγματος χάριν, να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας(του σχολείου, της δουλειάς, της οικογένειας, κ.α.).

Τότε, αρχίζουμε να ιδρώνουμε, να τρέμουμε, ακόμη και να έχουμε τάσεις προς λιποθυμία.

Η κατάσταση αυτή, ονομάζεται άγχος.

Το άγχος, λοιπόν, κινητοποιείται μέσω των αρνητικών, αυτών, σκέψεων που κάνουμε και μας κάνει να εγκαταλείψουμε την προσπάθειά μας και, ορισμένες φορές, να συμπεριφερόμαστε σαν να έχουμε σίγουρη την αποτυχία, ασχέτως με τις ικανότητές μας.

Θυμάμαι, όταν πήγαινα στην 1^η τάξη του σχολείου μας, είχα αγχωθεί σε τέτοιο βαθμό την ώρα που ήταν να γράψουμε ένα επαναληπτικό διαγώνισμα, που είχα ξεχάσει ό,τι είχα διαβάσει και άρχισα να τρέμω και να ζαλίζομαι.

Το άγχος μου αυτό, φυσικά, είχε αρνητική επίπτωση στην επίδοσή μου.

Είναι σημαντικό, λοιπόν, να αναγνωρίζουμε πότε το άγχος έχει ξεπεράσει τα επίπεδα, στα οποία μπορεί να μας είναι χρήσιμο και μετατρέπεται σε καταστροφικό.
Εάν το καταφέρουμε αυτό, θα είμαστε σε θέση να το εμποδίζουμε απ’ το να φτάσει σε αυτόν το βαθμό. 

Πώς όμως? Το πώς είναι πιο απλό, πιο εύκολο απ’ ό,τι φαντάζεστε. Δεν χρειάζεται να κάνετε πολλά. Απλώς κλείστε τα μάτια, χαλαρώστε και πάρτε μερικές βαθιές ανάσες.
Επικεντρωθείτε σε αυτό που κάνετε και όχι στο άγχος. Μην το αφήνετε να σας κυριεύει.
Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Μην φοβάστε, λοιπόν, το μέλλον.
Προσπαθήστε για το καλύτερο και ζήστε το τώρα!
Και τέλος, μην ξεχνάτε πως δεν θα έρθει και η συντέλεια του κόσμου αν κάνετε κάπου λάθος ή αν δεν αποδώσετε μια φορά καλά.
Λάθη γίνονται!
Το θέμα είναι να μαθαίνουμε από αυτά και να μην τα παρατάμε, αλλά να έχουμε επιμονή και υπομονή και ποτέ να μην πάψουμε να προσπαθούμε!

Συντάκτρια: Λιοτοπούλου Μαριλένα Γ1'